Drôme 2007: De activiteiten
We zitten ook deze vakantie niet stil, maar wandelen en klimmen veel. Deze keer lenen en huren we zelfs fietsen!
|
|
We gaan twee keer bij de camping omhoog. Een keer gaan we met de auto, maar vanwege de staat van het pad (een weg durf ik het niet te noemen) laten we de auto halverwege staan. Naar boven lopen is een heel stuk gemakkelijker (en minder eng). |
| Het is prachtig lopen hier, zo langs de steile wanden op smalle paadjes. |
 |
 |
We klimmen tot 1100 meter en hebben mooi zicht op het dal. |
| Je kunt in de verte zien waar de camping ligt: een heel eind omlaag! (zie de pijl) |
 |
 |
Ingezoomd kan je de camping wel goed herkennen. |
| Op een andere dag lopen we, weer zonder de kinderen, een wandeling door het Cirque de Archiane, een prachtig keteldal. |
 |
 |
Vanuit het bos beneden hebben we schitterende doorkijkjes op de bergen. Jammer dat de gemzen en steenbokken die hier zouden moeten rondlopen, vandaag een dagje vrij hebben. |
| We stoppen onderweg in de schaduw voor een lunch. We hebben alles bij ons, lang leve de rugzak. |
 |
 |
Vanuit het keteldal kijken we naar beneden in een schitterend bebost dal, veel loofbomen hier. Door het rare weer (ook hier is het lang nat geweest) is alles veel groener dan andere jaren. |
| We gaan een dagje naar een krokodillenfarm, best leuk om eens te zien. Schitterende beesten! |
 |
 |
Ik ben toch blij dat er een hek tussenzit, ookal zie je dat hier niet. |
| Mariëtte wil wel mee als we bij Rémuzat echt gaan klimmen: steil omhoog, soms met een touw als hulp, naar de gierenrots. |
 |
 |
Heel apart, langs en onder uitstekende rotsen 500 meter omhoog klimmen. |
| Maar de inspanning is de moeite waard: dichterbij de gieren wil je niet zijn (spanwijdte bijna 3 meter) en hier zit je af en toe zelfs boven ze, wat prachtige plaatjes oplevert! Op de natuurpagina vindt u meer foto's van deze majestueuze vogels. |
 |
 |
We lopen nog een heel stuk verder over de bergkam, met prachtige uitzichten over het dal. Mariëtte wacht af en toe even, die is veel sneller dan wij. |
| Schitterende, indrukwekkende beesten, zoals ze op de thermiek ogenschijnlijk moeiteloos omhoog zweven. |
 |
 |
De rondwandeling is 12 kilometer, en we doen er vier-en-een-half uur over. Een prachtige dagwandeling dus. Mariëtte is in minder dan vier uur weer beneden, jonge benen... Het is soms net een gems. |
| Met de auto gaan we de col de Rousset op. Mariëtte waait lekker even uit. |
 |
 |
Het is bewolkt, maar je ziet de weg omhoog prachtig liggen. Toen had ik nog geen idee dat ik deze col (Tour de France, tweede categorie) zelf later in de week omhoog zou fietsen... |
| We gaan met de kabelbaan de Rousset zelf op, 1500 meter, en lopen terug. De meiden niet natuurlijk, die vinden dat teveel van het goede en nemen de kabelbaan terug... |
 |
 |
En hier gaat het dus echt gebeuren... Op een geleende ATB ga ik de col op, samen met een campinggenoot. Na een stevig ontbijt een paar rondjes rondom de camping om aan de versnelling te wennen en om het zadel op de goede hoogte te krijgen. |
| Pffttt... 21 km. omhoog, gemiddeld stijgingspercentage 4,8%, hoogste stijgingspercentage 5,8%... Na een uur zei Alex vrolijk: "Bij die paal daar zijn we halverwege..." en toen de gieren boven ons begonnen te cirkelen, dacht ik even dat ze gelijk hadden... |
 |
 |
Maar na 3 uur, waarvan 2 zuivere fietsuren, zijn we moe maar voldaan boven. We poseren trots bij het bordje: het bewijs voor al degenen beneden die me voor gek verklaarden. Niet zo raar natuurlijk, het hoogste dat ik ooit per fiets bedwong was een Maasbrug... |
| En dan weer naar beneden... Met 50-60 km. per uur en adrenaline door je lijf gierend in een klein half uur de berg weer af. Wat een belevenis! |
 |
 |
We gaan met de auto naar de Grotten van Choranche, waar je ook een mooie rondwandeling kan maken. Dit kleine rondje kunnen de meiden ook nog meelopen! |
| De wandeling gaat langs een mooie waterval. We poseren er... |
 |
 |
Mariëtte gaat met vriend(inne)n steppen: met de kabelbaan omhoog, de Rousset op.... |
| In twee ploegen omhoog, en daar op elkaar wachten. Alex en ik lopen omhoog om ze op te wachten, en zetten ze, wat onwillig, op de foto. |
 |
 |
Voordat de afdaling begint, eerst op de foto. Nu zijn ze allemaal nog heel (gelukkig blijft dat ook zo). |
| We maken met z'n tweeën nog een kleine tocht naar de gorge de Gats. Daar maken we een flinke wandeling, maar het mooiste was het kleine zijdalletje, de rio Sourd, waar we een stukje zijn ingelopen. |
 |
 |
Dit is pas een echt smalle kloof! Je kan hier canyoning in doen, dat bewaren we voor een volgende keer. |
| Ook in Noord-Frankrijk wandelen we, een heel ander landschap met een geheel eigen charme. Ook hier lopen de meiden niet mee... |
 |
 |
Er lijkt maar één activiteit waar we de meiden wel, met frisse tegenzin, toe kunnen zetten: de afwas! |
| Leuk vinden ze het niet, zeker niet als ze mij weer met mijn fototoestel aan zien komen. Maar af en toe moeten ze er toch aan geloven. ;-) |
 |