We zijn natuurlijk vroeg wakker. Gisteren hebben we vrijwel alles al ingepakt, dus mogen we op pad. Na ontbijt en oppakken van de fietsen (wat hebben we veel bij ons, en dat terwijl we ons, ten opzichte van eerdere vakanties met auto en caravan, zo hebben beperkt!) nemen we afscheid van de meiden en bestijgen we de stalen rossen (nou ja, eigenlijk is het aluminium, maar dat klinkt zo idioot).
Na weken lang zonnig en warm weer, zit het wat dat betreft niet echt mee: veel wind (tegen) en dreigende bewolking. Voorlopig wel droog, maar we dragen over de fietsbroeken een lange broek en hebben onze jasjes aan.
Onderweg valt het mee. We peddelen langs de Maas, en door de Biesbosch. Af en toe vallen er een paar druppels, en de wind trekt aan en blijft tegen. Maar de route is prachtig, en we genieten volop van alles om ons heen. Het eerste deel is nog bekend, later komen we in onbekender gebied. Tegen drie uur hebben we er 70 km. opzitten en besluiten we een camping te zoeken. Dat valt tegen, de eerste twee campings blijken alleen stacaravans te huisvesten. Na nog eens twee uur rijden vinden we bij Piershil een camping waar we terecht kunnen. Het weer is beter geworden, de zon is gaan schijnen en na 95 km. is het ook echt welletjes geweest. Het is een mooie camping waar we een plek krijgen bij een vijver. We doen boodschappen, ik kook bami en na het eten, een biertje en een borrel zoeken we heel vroeg de slaapzak op.

De dag begint met zon. Ik was gisterenavond helemaal op, en begin me eigenlijk nu pas beter te voelen. We doen rustig aan, ontbijten buiten en zijn het in ieder geval over één ding eens: de gekochte matjes (Exped Synmat 7) zijn het aanschafbedrag dubbel en dwars waard: wat hebben we heerlijk geslapen! We zijn optimistisch en gaan in fietsbroek en T-shirt op pad. Een km. verderop is de winkel, waar we de boodschappen voor onderweg halen. Daar trekken we de lange broeken en jasjes maar weer aan: de bewolking neemt het snel over. De wind trekt ook weer aan, en is nog steeds tegen… Maar dat hoort er ook bij als je in NL fietst, en we klagen dan ook niet.
We rijden verder westwaarts, over de pont bij Spijkenisse, verder naar het westen en komen in Brielle. Daar drinken we onze koffie op een bankje bij de kerk en bekijken de kerk ook nog even van binnen. Ik heb nog gezocht naar de bril van Alva, maar kon hem echt niet vinden… Even terug naar Rozenburg om de Nieuwe Waterweg over te steken, en verder westwaarts langs de Nieuwe Waterweg met inmiddels bijna storm tegen. We rijden het laatste deel door het Westland over dijkjes tussen de kassencomplexen, en bereiken zo na wat buitjes Hoek van Holland.

Daar ligt een (grote) camping tussen het dorp en de duinen, wij krijgen een plekje op een veldje helemaal alleen. Lekker rustig. Jammer genoeg waait het nog steeds flink en staan we niet echt luw. We besluiten dan ook niet zelf te koken, maar zoeken een restaurantje. Op de camping kunnen we voor een redelijk bedrag biefstuk en frites eten, dat doen we dus. In de tent nog een borrel, en wederom vroeg in bed.

Mijn interne wekker is helaas niet meer anders af te stellen, dus ben ik weer iets na zessen wakker. Wel lekker wakker worden met alle vogels die laten weten dat het zonnetje allang op is, al is het dan ook verborgen achter een heleboel wolken die langs het zwerk jagen. Ja, het waait nog steeds flink, maar de wind is wel iets gedraaid en is nu zuid-west, wat ons vandaag wind mee geeft. Dat betekent dat we vol goede moed op pad gaan vandaag: een dagje Noordzee-route, door de duinen en langs kustplaatsen als Katwijk, Noordwijk en Scheveningen. Daar worden we door de route mooi door het oude deel en door de villawijk geleid, prachtig. De wind blaast ons vooruit, en met de af en toe stevige duinhellingen is dat prettig. Veel konijntjes, en we worden zelfs verrast door een vos, die we door de duinen zien struinen. Bij Katwijk drinken we koffie en daar lopen we even door het mooie stadje heen. Na 60 km. gaan we bij de VVV in Zandvoort vragen naar een camping. Die sturen ons naar Bloemendaal, maar onderweg zien we vlak langs de route een camping. Pas als we de plek al hebben besproken, zien we de prijs… Belachelijk, en dan ook nog zonder warm water, en op een veldje direct tegen het circuit met alleen jongeren. Nou ja, het is maar voor één nacht, we laten het maar zo.
Nadat we onze eigen tent hebben opgezet gebruik ik een paar van onze reserveharingen om andere tentjes weer een beetje redelijk af te spannen. De storm heeft z’n tol geëist, en ik kan er niet tegen om tentjes kapot te zien waaien als het niet nodig is. Ik neem aan dat de Duitse jongeren er blij mee waren, we hebben ze er niet over gehoord.
We lopen Zandvoort even door en doen boodschappen. Pasta met saus en zand (het waait nog steeds) en we gaan er vroeg in.

De dag begint met buiten ontbijten, minder wind en minder bewolking. De zon laat zich voorzichtig zien. We kloppen het zand zoveel mogelijk uit de tent en bagage, en vertrekken rond 09.30 uur. In Zandvoort zien we nog een paar damherten lopen, waarschijnlijk een deel van de kudde die eerder dit jaar het nieuws haalde omdat de herten zoveel overlast veroorzaakten in de kustplaatsen hier. Het is een vreemd gezicht ze zo te zien lopen in een strookje bomen tussen de huizen.
We rijden door de rijke buurten van Nederland, mooie villa’s en prachtige herenhuizen, en door Haarlem richting de pont over het Noordzeekanaal bij Spaarndam, ten noorden van Haarlem. Daarna langzaam westwaarts door het waterland, over diverse zelfbediende pontjes (dat is hard werken!) en door de Zaanse Schans. We genieten volop van het mooie afwisselende landschap, en het mooie rustige weer. Heel wat anders dan de afgelopen dagen! Iets na vieren rijden we Monnickendam binnen, en vinden achterin de grote jachthaven het rustige natuurkampeerterrein. Nadat we ons geïnstalleerd hebben, lopen we het stadje even in, drinken daar een biertje en besluiten op een terras een hapje te eten. Genieten! Terug bij de tent een borrel, een goed gesprek en er weer in. Morgen rustdag, dus we hoeven even niks…

We hebben vandaag een rustdag, maar daar houdt mijn interne wekker geen rekening mee: kwart over zes klaarwakker… En het regent, gezellig dat getik op het dak van de tent, maar we branden er toch liever uit…
We doen na het ontbijt rustig boodschappen (het regent nog steeds) en bezoeken de VVV. We besluiten een rondje Marken - Volendam - Monnickendam te doen, en stappen aan het eind van de ochtend dan ook op de fiets. De wind (gedraaid en aangetrokken) is noord-oost en dus tegen, als we over de dijk naar Marken fietsen. De regen is gelukkig wel grotendeels voorbij, op een paar druppels na.
Marken blijkt een heel leuk eiland, veel groter dan we dachten. We fietsen eerst langs de dijk tot aan de vuurtoren, waar we in de luwte van de dijk lekker lunchen. Daarna door de polder terug naar het dorp, wat geen dorp is. Ieder buurtschap is hier gebouwd op een eigen werfje (soort terp) en dat maakt het een mooi eilandje om overheen te zwerven. We lopen een uurtje rond voordat we de boot opzoeken naar Volendam.
Dat kennen we nog van eerdere bezoekjes, en het is nog precies zoals ik het me herinner: eigenlijk alleen vreselijk toeristisch… We zijn er dan ook snel uitgekeken en rijden langs de IJsselmeerdijk terug naar Monnickendam. Daar lopen we een prachtig rondje met als thema ‘gevelstenen’, leuk als je aan de hand van een thema en uitleg op papier zo een groot deel van de stad te zien krijgt.
Terug naar de camping, biertje, koken, eten, slapen. Weer vroeg in bed, terwijl we er vandaag maar 30 km. op hebben zitten…

Het weer zit weer mee, de zon schijnt als we opstaan en we genieten dan ook van het rustige ontbijt in het zonnetje. We peddelen rustig noord- en oostwaarts langs de IJsselmeerkust, mooie oude plaatsen,.Volendam, Edam,. Hoorn. Daar lunchen we bij de scheepsjongens van Bontekoe, en de havenmeester komt speciaal naar buiten om te melden dat de dijk verderop is afgesloten vanwege grootscheepse dijkverzwaring. We bedanken hem voor de informatie en rijden binnendoor door diverse dorpjes (prachtig fietsen) naar Enkhuizen. We weten dat er daar een camping is die tegen de vestingwal ligt, en omdat we de stad rustig willen bekijken besluiten we erg vroeg (het is net twee uur) de tent op te zetten en de rest van de dag te gebruiken om de stad te bekijken. Dat blijkt een goede keus, wat een prachtig en gezellig stadje is Enkhuizen!
We eten bij een vishandel een heerlijke vis’plate’ en lopen dan terug naar de camping. Dat denken we tenminste, als we de vestingwal volgen, moeten we er toch vanzelf komen? Nee dus, de wal heeft een aftakking die dijk wordt en dan het land inloopt… Na een paar km. bedenken we dat het niet kan kloppen, en we keren terug op onze schreden. Ach, beter ten halve gekeerd…
In de tent, borreltje, even nagenieten van een heerlijke dag voordat we de slaapzakken weer inkruipen. Morgen Wieringermeer en Afsluitdijk, kijken of het net zo eentonig is als men zegt.

De ‘planning’ (die we eigenlijk niet hebben) is om vandaag de Afsluitdijk te bedwingen. Een alternatief zou zijn om de boot te nemen van Enkhuizen naar Stavoren. Op de diverse fora wordt dat geadviseerd, omdat zowel de Wieringermeer als de Afsluitdijk nogal eentonig en saai wordt gevonden. Wij besluiten toch om het rondje echt op de fiets te doen, en de eentonigheid dan maar op de koop toe te nemen. Mede omdat we anders aan de Friese kant van het IJsselmeer Makkum en Hindelopen missen, en dat lijken ons toch wel leuke stadjes.

Het weer zit weer mee, vrijwel windstil en zonnig. Voor acht uur zijn we de tent al uitgebrand, zodat we alles op tijd en droog inpakken en al vroeg (kwart voor negen) wegrijden. Tot Medemblik is het mooi fietsen, langs en soms over de dijk, met uitzicht over de afwisselende polders en het IJsselmeer. Daarna wordt het een heel lange rechte weg door de Wieringermeer, met rechts zicht op de IJsselmeerdijk en links zicht over vlakke velden en rechte sloten. De enige afwisseling is af en toe een boom, een boerderij en een flauwe bocht naar links… En dat duurt een km. of 20. Dan bereiken we Den Oever, en slaan rechtsaf de Afsluitdijk op. Daar beginnen we met koffie en brood op een mooi plekje vlak voor de Stevin-sluizen. Daarna op pad: rechts de snelweg, links de dijk. Erg spannend is het allemaal niet. Wat wel leuk is is dat je na een km. of wat de dijk wordt opgestuurd, waar een standbeeld staat van Ir. Lely. Daar ontmoeten we een man die een rechtstreekse nazaat is van deze man, leuk om te horen hoe trots hij is op deze familieband.
De tocht blijkt minder eentonig dan gedacht, regelmatig zijn er stopplekjes met uitzicht over de Waddenzee, en mede omdat het vrijwel windstil is, schiet het aardig op. Aan het eind mogen we de file langs, omdat de brug open blijkt. Veel recreatieverkeer vaart dan in file langs, leuk om te zien. We slaan weer rechtsaf, om langs het IJsselmeer te blijven rijden, en na een paar km. zijn we bij Cornwerd, vlak voor Makkum, als we een kleine, open camping zien. We komen aan de rand van een weiland te staan, helemaal vrij en open, geen bescherming tegen de wind, en die is toch flink aangetrokken (NO 4-5). Gelukkig kunnen we de tent goed afspannen en in de luwte van de tent genieten van het zonnetje.
We hebben gisteren de boodschappen al gehaald (het is Hemelvaartsdag, de winkels zijn gesloten), dus fietsen we alleen even naar het stadje om er te kijken en op een terras van een biertje te genieten. We halen wel een paar blikjes bier bij een snackbar en terug op de camping kookt M1 pasta met peultjes en spek, lekker!

We nemen vanochtend de tijd. De afstand van vandaag zal niet te lang zijn, omdat we zowel Hindelopen als Stavoren uitgebreid willen bekijken. Hindelopen blijkt inderdaad een leuk stadje, Stavoren trekt ons minder, ook al omdat we het beeld(je) van het vrouwtje niet kunnen vinden. We eten de lunch langs de haven, en bespreken de verdere route. De IJsselmeerdijk hebben we eigenlijk zo onderhand wel gezien, veel van hetzelfde. We besluiten dan ook niet helemaal naar Kampen door te rijden, maar eerder, bij Gaasterland, al het binnenland in te gaan. We verlaten dan ook de LF en rijden via smalle bospaadjes, deels onverhard, naar het noord-westen. In Sloten vinden we een camping, met veel moeite, omdat er dit weekend toch al veel toeristen op pad zijn vanwege Hemelvaart en het mooie weer, en verder start morgen de Oldtimer-Elfstedentocht hier, wat zorgt voor overvolle campings. We mogen in de tuin van de eigenaars staan, betalen wel vol tarief en staan bij campers met oldtimers. Maar het is mooi weer, we staan aan de rand van het stadje en het is erg gezellig in de stad. We gaan op een terrasje genieten van een biertje en een Shanti-zangroep, we eten een pannenkoek, nemen nog een biertje, struinen de stad nog maar eens door en lopen dan langzaam terug naar de camping.

Vanochtend heel vroeg op: de oldtimers begonnen om 06.15 hun motoren al te testen… Maar goed, het is mooi weer, en we genieten voor de tent van koffie en ontbijt terwijl we de oldtimers zien langskomen. Ook de Goldwing-club heeft een tocht en verblijft hier op de camping, allemaal mooie motoren met bijbehorende, glimmende aanhangers, prachtig gezicht. We komen ze later vandaag nog een paar keer tegen, blijkbaar hebben ze deels dezelfde route.

Omdat de LF hier niet alleen meer langs de kust gaat, volgen we nog even de Zuiderzeeroute. We verlaten Friesland en rijden Overijssel binnen. We rijden een schitterende route, smal pad langs de Weerribben. We besluiten er een kort dagje van te maken en stoppen vroeg, bij Blokzijl, waar we een leuke kleine camping vinden. Er is nog net een plekje, dit Hemelvaartsweekend zijn alle campings vol.
Boodschappen, biertje, en we besluiten niet te koken maar een goed gevulde tonijnsalade te eten, met vers brood. Lekker bij deze temperaturen! Na het eten zien we wat bewolking verschijnen.

We zijn vroeg wakker, en gezien de verwachtingen en de lucht pakken we snel in, dan is alles in ieder geval droog op de fiets. Dat lukt net, de eerste druppels voelen we als we de camping verlaten. Het is dan net kwart over acht, wel heel vroeg.
Het wordt alleen maar slechter, en we fietsen tot over elven in regenbuien, soms wat harder, soms wat minder. We drinken dan ook voor het eerst geen koffie op een bankje, maar bezoeken een croissanterie, waar we uitdruipen en koffie met een croissant nemen.
We besluiten de IJssel langs te fietsen, via de LF 3, Hanzeroute, en te kijken of we vandaag Apeldoorn kunnen halen, we hebben beloofd als het mogelijk is om op de camping van PK bij Lieren te overnachten in deze vakantie. Gelukkig wordt het langzaam beter weer, en na elven drogen we langzaam op. Jammer genoeg voel ik bij Wijhe mijn voorband langzaam leeglopen…. Bagage eraf, fiets op de kop, en eerst maar eens in de buitenband kijken. Ja hoor, stukje glas… Gelukkig weet ik nu waar het lek zit, dat scheelt zoeken. Na een kwartiertje is de band geplakt. M1 zorgt onderwijl voor koffie, en daarna rijden we weer. Het weer is aardig opgeknapt en de zon laat zich zelfs zien. Een mooie route langs de IJssel, over een aantal landgoederen, door het bos en door het boerenland. Tegen vieren verlaten we de route en steken door naar Beekbergen en Lieren, waar we gastvrij worden ontvangen. We mogen kiezen: of op de camping, en dan SVR-tarief betalen, of in de logeerkamer, en dan gast zijn… Dat is dus niet moeilijk. We nemen een paar biertjes en eten van de BBQ. Ook nu liggen we er op tijd in.

We slapen een beetje uit, en gaan daarna boodschappen doen. Eigenlijk willen we een rondje bossen doen, maar het weer zit niet mee, het giet van de regen, dus we doen alleen boodschappen en gaan daarna terug naar Lieren.
’s Middags gaan we met WK op pad naar de domeinen, bos achter paleis het Loo. We gaan er met de auto naartoe en genieten van een mooie wandeling door het bos. Daarna eten we een ijsje, halen PK op van het werk en dan terug naar ‘huis’, waar we weer mogen mee-eten. Een rustige avond, en weer op tijd naar bed.

We zijn er op tijd uit, en na ontbijt rijden we dus ook op tijd weg. We besluiten via de Gelderse Kastelenroute naar het oosten te rijden, en genieten volop van het prachtige afwisselende landschap. Wat een prachtig gebied, rustig, mooi, veel kasteeltjes en landgoederen. Jammer dat de op de kaart en bordjes genoemde Kastelenroute zo slecht is aangegeven, we gaan dan ook snel over tot het rijden op knooppunten.

Veel onverharde paadjes, mooie boerenweggetjes en een adembenemend coulissenlandschap zorgen ervoor dat we volop genieten van deze dag. Heerlijk, weer op pad!
Na 68 km. is het twee uur en bedenken we dat we het genoeg vinden. We vinden een SVR camping bij Geesteren, vlakbij Borculo,en daar genieten we, voor het boodschappen doen, van de stilte en de zon. Na boodschappen koken (pasta met champignonroomsaus, een salade, pudding toe) en genieten. Dit is het goede leven.

Het regent, en we staan laat op. Omdat de verwachting is dat het na de ochtend beter weer wordt, proberen we het vertrek wat uit te stellen. De tent gaat wel nat mee, dat is niet anders. We rijden om half elf weg, en dan zien we inderdaad al wat lichtere plekken in de lucht verschijnen.
We rijden weer door een prachtig landschap. Bij de grens doen we een rondje door een mooi natuurreservaat, waar een kolonie flamingo’s zou moeten zijn. Ze hebben zich vermomd als kokmeeuwen of zijn er gewoon niet, wij hebben ze in ieder geval niet kunnen ontdekken.
Maar het rondje om het meertje heen, onverhard, smal en mooi, is de moeite waard. We komen al snel weer terug op Nederlands grondgebied, en blijven via de knooppunten langs de grens rijden, prachtig gebied waar we geen genoeg van kunnen krijgen. De wind en het vals plat maken het wel zwaar, waardoor we het na 68 km. echt hebben gehad, en we bij Dinxperlo de VVV opzoeken om een camping te vinden. De dichtstbijzijnde blijkt een kleine 3 km. verderop in De Heurne. We doen eerst boodschappen en nemen dat mee naar De Heurne. Het blijkt een gezellige, betaalbare en kleine SVR camping, op loopafstand van een snackbar. Daar eten we een schnitzel met frites, en genieten daarna bij de tent nog even na.

We zijn op tijd wakker, en het zonnetje doet zijn best. We besluiten vandaag de kaart te verlaten, en via Duitsland verder te rijden. Met behulp van een gekochte fietskaart van Duitsland vinden we de weg, en rijden via kleine weggetjes naar Rees (de Rijn over) Kalkar en naar Kleve. We dachten daar een camping te zoeken, maar de Tourist Info meldt dat noch in Kleve noch in Kranenburg een normale camping is, alleen maar camperplaatsen. Naar Kranenburg missen we een afslag en daardoor de mooie route, en rijden we kilometers lang langs de grote weg. Niet leuk… Gelukkig vinden we bij Kranenburg de Via Romana voor fietsers, en rijden we weer kleine weggetjes en paadjes naar de grens en naar Groesbeek. Daar is een prachtig natuurkampeerterrein, we besluiten er twee nachten te blijven zodat we morgen zonder bepakking een tochtje door het Reichswald kunnen maken en rustig Kranenburg kunnen bezoeken. Ik herinner me dat als een heel leuk stadje.

We slapen heerlijk uit en ontbijten buiten. De zon is er, het is droog en er wordt vanmiddag pas regen verwacht, dus gaan we vol goede moed en zonder bepakking op weg voor een tochtje Reichswald, met als bestemming Kranenburg, waar we willen lunchen.
Helaas klopt de weersverwachting niet, en rijden we in een aantal flinke regenbuien, waardoor het ook nog eens aardig afkoelt. M1 is daar niet op gekleed en heeft het koud. We besluiten toch door te fietsen, en gelukkig wordt het later wel weer droog.

We fietsen door een prachtig bos, het is soms flink klimmen en we zijn blij dat we de bepakking niet op de fiets hebben. Na een aardige tocht lunchen we in Kranenburg. De stad valt tegen, ik had in mijn hoofd dat het een heel gezellig vestingstadje is, maar het blijkt klein, weinig van de vestingwal meer over en alleen de kerk (die nu wordt gerestaureerd) een oude molen-toren en het marktplein zijn enigszins de moeite waard. Gelukkig is het weer beter geworden, en we besluiten via een mooie omweg terug te rijden naar Groesbeek. Daar eten we ’s avonds in de stad een pizza, en terug op de camping praten we nog wat na. Het is inmiddels drukker geworden, er zijn nog wat fietskampeerders bij gekomen en we hebben her en der een gezellig praatje. We liggen al weer op tijd in bed.